Dit gedicht schreef ik halverwege de opleiding traumacoaching. Tijdens een workshop gedichten schrijven in de winter van 2017 door Bob van Leeuwen in Castricum kreeg ik de opdracht om over het strand en de duinen te schrijven. Dit is wat ik schreef.
Schuilen bij de duinen
Ik wil schuilen
bij de duinen
huilen wil ik
Ik wil zwaaien
met mijn armen
rennen
tegen wind
Roepen, schreeuwen
wil ik
en niemand
die mij hoort
Ik loop de zee in
ik verdrink
in mijn emoties
Herboren
kom ik er weer uit
Ans Breetveld
Reactie plaatsen
Reacties
Wat mooi zeg!